Το εκατοστό πρόβατο

Τα παλιά τα χρόνια ζούσε ένας πλούσιος ο οποίος από την στιγμή που κατάφερε και απέκτησε τα πρώτα του ενενήντα-εννέα πρόβατα, ζούσε για την ημέρα που θα έβρισκε εκείνο το ένα που θα τα έκανε εκατό!
Μια νύχτα, καθώς στριφογύριζε ανήσυχος στον κρεβάτι του, θυμήθηκε πως στο βουνό πίσω από το χωριό του, υπήρχε ένα μοναστήρι, και στο μοναστήρι μέσα ζούσε ένας φτασμένος μοναχός ο οποίος και είχε ένα πρόβατο. Έτσι, την επόμενη μέρα πρωί πρωί, ξεκίνησε για να πάει να παρακαλέσει τον μοναχό μπας και του δώσει το πρόβατο του!
Την στιγμή που έφτασε, ο μοναχός καθόταν με κλειστά τα μάτια και διαλογιζόταν. Δίχως να τα ανοίξει, του είπε με ήρεμη φωνή: "Φύγε".

Πέρασε ένας μήνας και ο πλούσιος επέστρεψε για να ξανασυναντήσει τον μοναχό. Όταν ο μοναχός τον είδε μπροστά του, ο πλούσιος έδειχνε βαθιά προβληματισμένος και θλιμμένος. Τότε τον ρώτησε:  "Τι συμβαίνει, και  είσαι τόσο ανήσυχος;" ο πλούσιος απάντησε χαμογελώντας: "Πλέον έχω εκατόν πέντε πρόβατα, όμως προβληματίζομαι. Πως θα καταφέρω να τα κάνω διακόσια;". Ο μοναχός δίχως να πει τίποτα, πήγε και του έφερε μια κούπα τσάι την οποία και του παρέδωσε στο χέρι.
Μόλις ο πλούσιος ήπιε μια γουλιά, αμέσως φώναξε: "Μα γιατί το τσάι είναι τόσο αλμυρό;"
Ο μοναχός γαλήνια του απάντησε: "στην πραγματικότητα, εσύ είσαι αυτός που πάντα δίνει στον εαυτό του να πιει αλμυρά πράγματα!"

Στον κόσμο μας υπάρχουν πολλά πράγματα που μας τραβάνε, άπειροι πειρασμοί. Το να ξέρει κανείς τι χρειάζεται, είναι ένστικτο. Το να ξέρει όμως κανείς τι δεν χρειάζεται, αυτό είναι σοφία.

Ένας φιλόσοφος είπε κάποτε: Η πραγματική ευτυχία δεν κερδίζεται μέσα από τον πολλαπλασιασμό των αποκτημάτων μας, αλλά από την ελάττωση των επιθυμιών μας.
Η ευτυχία βρίσκεται στο να είμαστε ευγνώμονες για την καλή μας τύχη. Αν το ποτήρι της ζωής μας, είναι σκέτο αλατόνερο, τότε δεν πρόκειται ποτέ να γευτούμε κάτι που να είναι γλυκό.

古时候有个财主，从拥有九十九只羊的那一天起，就眼巴巴地盼望着能再添上一只羊，好凑够一百只。
一天深夜，他辗转反侧之际，忽然想起村后山上的寺院里有一位得道的禅师养了一只羊。于是，第二天一大早，财主便前去恳求禅师将那只羊让给自己。当时，禅师正闭目静思，眼皮也没有动一下，只淡淡地说：“牵走吧！”
一个月之后，财主又来求见禅师。禅师见他愁眉苦脸，问他为何如此心焦？财主苦笑着说：“现在我已经有了一百零五只羊了，我什么时候才能拥有两百只羊呢？”禅师默默无言，转身端来一杯水，递到他的手中。
财主刚喝了一口，便大叫起来：“这茶水为什么这么咸啊？”禅师不动声色，只冷冷地说：“其实，你给自己喝的也一直是咸水呀！”
点评：世间值得人们喜爱的东西实在太多，面对太多太多的诱惑，明白自己需要什么只是本能，而明白自己不需要什么才是人生的智慧。
一位哲人说过：真正的幸福并非所拥有的多，而是所求的少。幸福常驻在一颗常常感恩、时时惜福的心境里。
在人生的杯子里，如果注满的都是咸水，那就永远品尝不出幸福的甘甜！