Κάποτε ήταν ένας μοναχός που με τον μαθητευόμενο του έφτασαν στις όχθες ενός ποταμού. Την στιγμή που ήταν έτοιμοι να τον διασχίσουν όμως, έφτασε και μια γυναίκα η οποία επίσης ήλπιζε να τον διασχίσει. Επειδή ο ποταμός ήταν φουσκωμένος ο ηλικιωμένος μοναχός την πήρε στην πλάτη του και την κουβάλησε μέχρι την απέναντι όχθη, όπου και την άφησε οπότε και οι δύο μοναχοί συνέχισαν τον δρόμο τους.
Όμως στην διαδρομή ο μαθητευόμενος ήταν πολύ προβληματισμένος και μετά από κάποια ώρα μη αντέχοντας άλλο, είπε προς τον γέροντα του: "Δάσκαλε, εσείς δεν μου λέγατε πως εμείς οι αναχωρητές δεν πρέπει να ερχόμαστε σε επαφή με γυναίκες; Προηγουμένως όμως σηκώσατε εκείνη την γυναίκα και διασχίσατε το ποτάμι μαζί!"
Ο γέρος δάσκαλος τότε, γυρίζοντας προς τον μαθητή του, είπε: "Εγώ όταν φτάσαμε στην άλλη όχθη την άφησα κάτω. Εσύ όμως γιατί ακόμα την κουβαλάς μαζί σου;"
和尚与女人 从前有两个和尚走到了一条河边，他们准备过河的时候，来了一位女子也要过河去，由于河水比较大，老和尚就背起这个女子一同过河，到了河对岸之后，老和尚放下这个女子，两个和尚继续赶路。小和尚走着路，心里却一直在想着什么，他忍不住问老和尚：师父，你不是说出家人不近女色吗？你为什么要背她过河呢？老和尚回头看了看小和尚："过了河我就把她放下了，可你为什么到现在还放不下呢?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου