Το φάντασμα στο δάσος

 Ο δάσκαλος YunJu κάθε βράδυ πήγαινε σε μια σπηλιά στο HuangDao για να διαλογιστεί.
Ένα απο τα βράδια, μια παρέα απο άτακτους νεαρούς, είχε κρυφτεί στο μονοπάτι του και περίμενε να περάσει. Μόλις ο δάσκαλος βρέθηκε εκεί, ένας που ήταν κρυμμένος σε ένα δέντρο πάνω απο τον δάσκαλο, άπλωσε το χέρι του και γάντζωσε τα δάχτυλα του στο κεφάλι του! Αρχικά οι νεαροί πίστευαν πως ο δάσκαλος θα είχε τρελαθεί απο τον φόβο του, αλλά που να φανταστούν πως ο δάσκαλος απλά θα σταματούσε ήρεμα και χωρίς κάποια αντίδραση θα άφηνε το χέρι να του κρατάει το κεφάλι; Ο νεαρός σάστισε και βιαστικά τράβηξε το χέρι του! Αμέσως μόλις απελευθερώθηκε, ο δάσκαλος συνέχισε αμέριμνος.
Την επόμενη μέρα, μαζεύτηκαν όλοι μαζί και πήγαν στον δάσκαλο και τον ρώτησαν: "Δάσκαλε, ακούσαμε πως στην περιοχή αυτή εμφανίζονται συχνά φαντάσματα, αληθεύει;"
Ο δάσκαλος ήταν όμως κατηγορηματικός: "Όχι βέβαια!"
Τα παιδιά επέμειναν: "Σίγουρα; Γιατί ακούσαμε πως χθες το βράδυ κάποιο φάντασμα γραπώθηκε στο κεφάλι κάποιου περαστικού!"
Ο δάσκαλος απάντησε "Μα αυτό δεν ήταν φάντασμα, ήταν παιδιά από το χωριό μας!"
Τα παιδιά ξαναρωτήσανε: "γιατί το λέτε αυτό;"
Ο δάσκαλος συμπλήρωσε: "Μα φυσικά γιατί τα χέρια των φαντασμάτων δεν είναι τόσο απαλά.". Ο δάσκαλος συνέχισε λέγοντας: "Το να μπαίνει σε μια μάχη χωρίς να λογαριάζει την ζωή του, είναι το θάρρος του πολεμιστή. Το να πηγαίνει στο βουνό χωρίς να φοβάται τους λύκους και τις τίγρεις είναι το κουράγιο του κυνηγού. Να μπαίνει στην θάλασσα χωρίς φόβο για τα θαλάσσια τέρατα, είναι η γενναιότητα του ψαρά. Το θάρρος του ασκητή ποίο λέτε πως είναι; Μια λέξη μονάχα: Η αφύπνιση. Αν είσαι πέρα από την ζωή και τον θάνατο, τότε τι μπορεί να σε τρομάξει;"

云居禅师每天晚上都要去荒岛上的洞穴坐禅。有几个爱捣乱的年轻人便藏在他的必经之路上，等到禅师过来的时候，一个人从树上把手垂下来，扣在禅师的头上。
年轻人原以为禅师必定吓得魂飞魄散，哪知禅师任年轻人扣住自己的头，静静地站立不动。年轻人反而吓了一跳，急忙将手缩回，此时，禅师又若无其事地离去了。
第二天，他们几个一起到云居禅师那儿去，他们向禅师问道：“大师，听说附近经常闹鬼，有这回事吗？”
云居禅师说：“没有的事！”
“是吗？我们听说有人在晚上走路的时候被魔鬼按住了头。”
“那不是什么魔鬼，而是村里的年轻人！”
“为什么这样说呢？”
禅师答道：“因为魔鬼没有那么宽厚暖和的手呀！”
他紧接着说：“临阵不惧生死，是将军之勇；进山不惧虎狼，是猎人之勇；入水不惧蛟龙，是渔人之勇；和尚的勇是什么？就是一个字：‘悟’。连生死都已经超脱，怎样还会有恐惧感呢？”