Μοιάζεις με μια σκατούλα!

宋代苏东坡到金山寺和佛印禅师打坐参禅，苏东坡觉得身心通畅，于是问禅师道：“禅师!你看我坐的样子怎么样？”
“好庄严，像一尊佛!”苏东坡听了非常高兴。佛印禅师接着问苏东坡道：“学士!你看我坐的姿势怎么样？”
苏东坡从来不放过嘲弄禅师的机会，马上回答说：“像一堆牛粪!”
佛印禅师听了也很高兴!禅师被自己喻为牛粪，竟无以为答，苏东坡心中以为赢了佛印禅师，于是逢人便说：“我今天赢了!”
消息传到他妹妹苏小妹的耳中，妹妹就问道：“哥哥!你究竟是怎么赢了禅师的？”苏东坡眉飞色舞，神采飞扬地如实叙述了一遍。苏小妹天资超人，才华出众，她听了苏东坡得意的叙述之后，正色说：“哥哥!你输了!禅师的心中如佛，所以他看你如佛，而你心中像牛粪，所以你看禅师才像牛粪!”
苏东坡哑然，方知自己禅功不及佛印禅师。

Ο SuDongPo, γνωστός ποιητής της δυναστείας Song, είχε βρεθεί κάποτε στο μοναστήρι του “Χρυσού Βουνού” (JinShan). Μια φορά καθώς διαλογιζόταν μαζί με τον δάσκαλο FoYin και πιστεύοντας πως το μυαλό του είχε αποκτήσει την υπέρτατη διαύγεια είπε προς τον δάσκαλο:
“Δάσκαλε! Πως σας φαίνομαι έτσι όπως καθιστός διαλογίζομαι;”
“Πάρα πολύ μεγαλοπρεπής! Μοιάζεις με σωστό Βούδα!”.
Μόλις το άκουσε αυτό, ο SuDongPo αισθάνθηκε μεγάλη χαρά. Λίγο μετά ο δάσκαλος FoYin με την σειρά του τον ρώτησε: “Λόγιε μου άνθρωπε! Δεν μου είπες, η δική μου στάση πώς σου φαίνεται;”
Με μιας, ο SuDongPu που ποτέ δεν έχανε την ευκαιρία να περιπαίξει τον δάσκαλο, του απάντησε: “Μοιάζετε με μια κουράδα αγελάδας!”. Ακούγοντας το σχόλιο, ο δάσκαλος FoYin χάρηκε και αυτός πάρα πολύ. Βλέποντας ο SuDongPu πως ο δάσκαλος δεν προσπάθησε να ανταπαντήσει στην παρομοίωση του με κουράδα, υπέθεσε πως κατάφερε να τον αποστομώσει και από την στιγμή εκείνη όποτε έβρισκε την ευκαιρία διαλαλούσε στους άλλους πως σήμερα είχε καταφέρει να νικήσει τον δάσκαλο FoYin!
Όταν τα νέα έφτασαν στα αφτιά της μικρότερης αδελφής του, αυτή τον ρώτησε: “Αδελφέ, τελικά πως τα κατάφερες και νίκησες τον δάσκαλο;”
 Ο SuDongPu όλο καμάρι της αφηγήθηκε τα πράγματα ως είχαν. Η αδελφή του, που ήταν πολύ οξυδερκής άνθρωπος, αφού άκουσε την όλο κομπασμό αφήγηση του αδελφού της, με σοβαρό ύφος του απάντησε:
“Αδελφέ! Αυτός που έχασε, ήσουν εσύ! Ο εσωτερικός κόσμος του δασκάλου ήταν (αγνός) σαν την καρδιά του Βούδα, και γι’ αύτο και όταν σε είδε του φάνηκες και εσύ σαν Βούδας.
Απ’ την άλλη, η δική σου καρδιά μοιάζει με μια σκατούλα και για το λόγο αυτό το ίδιο σου φάνηκε και ο δάσκαλος”.
Τότε ο SuDongPu ο κατάλαβε πως το επίπεδο του δεν φτάνει αυτό του δασκάλου.