Γιατί το σκοινί δεν είναι κομμένο

Ένας νεαρός στον δρόμο καθώς πήγαινε από το σπίτι του σε ένα μοναστήρι, είδε κάτι πάρα πολύ ενδιαφέρον και σκέφτηκε να ρωτήσει τον μοναχό για αυτό. Στο μοναστήρι, την ώρα που έβαζε τσάι στον δάσκαλο ξαφνικά τον ρώτησε: "Τι είναι αυτό κάνει τα πράγματα να γυρίζουν χωρίς να σταματάνε;".
Ο δάσκαλος χωρίς να σκεφτεί απάντησε "το σκοινί που δεν σπάει."
Μόλις άκουσε την απάντηση ο νεαρός, έμεινε κόκκαλο.
Βλέποντας τον ο δάσκαλος τον ρώτησε: "Τι σε εξέπληξε έτσι;"
"Τίποτα δάσκαλε", είπε ο νεαρός. "Απλά αναρωτιέμαι πως το ξέρατε; Σήμερα καθώς περπατούσα, είδα ένα βόδι με ένα σκοινί περασμένο από την μύτη του, δεμένο πάνω σε ένα δέντρο. Το βόδι ήθελε να φύγει από το δέντρο, να πάει στο λιβάδι να φάει χόρτο, αλλά όσο και να γύριζε δεν μπορούσε να ξεφύγει. Πίστευα πως αφού δεν το έχετε δει, δεν θα μπορούσατε να απαντήσετε, όμως που να ξέρα πως θα δίνατε την σωστή απάντηση!"
Ο δάσκαλος γελώντας είπε: "Εσύ με ρώτησες για κάτι συγκεκριμένο και εγώ σου απάντησα κάτι γενικό! Μιλούσες για το σκοινί που δένει το βόδι και δεν το αφήνει να φύγει και εγώ απάντησα για το μυαλό του ανθρώπου, το οποίο το δένουν τα καθημερινά πράγματα και δεν μπορεί να φύγει! Η ίδια βασική αρχή ισχύει για πολλά πράγματα!
Όπως και να πετάξει ο χαρταετός, δεν μπορεί να φτάσει μακριά γιατί τον τραβάει το σκοινί. Ένα ημιάγριο άλογο, όσο δύστροπο και να είναι, είναι εξαιτίας του σκοινιού που το κρατάει που μαθαίνει να υπακούει το μαστίγωμα του αναβάτη. Έτσι και στην ζωή μας, τι είναι αυτό που συνήθως μας κρατάει δεμένους; Για ένα χρωματιστό χαρτί είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε τούμπες! Ένας τίτλος είναι αρκετός για να μας προβληματίσει. Λίγα αποφάγια και για χάρη τους κατσουφιάζουμε. Για τα λεφτά γυρνάμε από ανατολή σε δύση. Για την δύναμη τριγυρίζουμε πέρα δώθε. Από την επιθυμία τρέχουμε αλαφιασμένοι. Για την φήμη ψάχνουμε μέρα νύχτα. Που πήγε η ευτυχία; Η χαρά;
Χάρη σε λίγο σκοινί, ο χαρταετός έχασε τον ουρανό. Εξαιτίας λίγου σκοινιού, το βόδι δεν έφτασε στο λιβάδι. Εξαιτίας ενός κομματιού σκοινί, ο ελέφαντας έχασε την ελευθερία του. Για ένα σκοινί, το άλογο σταμάτησε να καλπάζει. Πρόσεξε πώς το κοτόπουλο που άλλοτε ανήκε στην ίδια οικογένεια με το γεράκι, τώρα τριγυρνάει γύρω από το κοτέτσι; Βλέπεις πως το ψάρι που κάποτε ταξίδευε ελεύθερο στους ωκεανούς τώρα πιάστηκε σε ένα αγκίστρι και φιγουράρει στο πιάτο; Είδες πως το παιδάκι που κάποτε έτρεχε ανέμελο από εδώ και από εκεί, τώρα έχει πάρει αυτή την έκφραση πόνου και θλίψης; Βλέπεις πως όλα αυτά τα ιδανικά που  ήταν γραμμένα με κόκκινο μελάνι στο ημερολόγιο σου τώρα έχουν γίνει πλέον μαύρα στιγματάκια;
Ο ελέφαντας γυρίζει γύρω από τον πάσσαλο. Το βόδι το κορμό ενός δέντρο. Και εμείς γύρω από ένα συναίσθημα. Γιατί δεν δραπετεύουμε; Γιατί κανείς μας δεν μπορεί να ξεφύγει;
Γιατί το σκοινί δεν είναι κομμένο.
Η φήμη είναι αλυσίδα, η εξουσία είναι αλυσίδα, η επιθυμία είναι αλυσίδα. Οι απολαύσεις και οι δυσκολίες τις ζωής είναι όλα αλυσίδες. Η ζωή μας έχει τρεις χιλιάδες αλυσίδες. Πόσες από αυτές έχεις κόψει εσύ;
Όλα τα ζωντανά πλάσματα είμαστε σαν εκείνο το βόδι. Είμαστε δεμένοι με πολλά σκοινιά πόνου, από τα οποία ζωντανοί ή νεκροί δεν μπορούμε να ξεφύγουμε."


一个后生从家里到一座禅院去，在路上他看到了一件有趣的事，他想以此去考考禅院里的老禅师。来到禅院，他与老禅师一边品茗，一边闲谈，冷不防他问了一句：“什么是团团转？”“皆因绳未断。”老禅师随口答道。
后生听到禅师这样回答，顿时目瞪口呆。老禅师见状，问道：“什么使你如此惊讶？”
“不，老师父，我惊讶的是，你怎么知道的呢？”后生说，“我今天在来的路上，看到一头牛被绳子穿了鼻子，拴在树上，这头牛想离开这棵树，到草地上去吃草，谁知它转过来转过去都不得脱身。我以为师父既然没看见，肯定答不出来，哪知道师父出口就答对了。”
老禅师微笑着说：“你问的是事，我答的是理，你问的是牛被绳缚而不得解脱，我答的是心被俗务纠缠而不得超脱，一理通百事啊!”
一只风筝，再怎么飞，也飞不了上万里高空，是因为被绳牵住；一匹壮硕的马，再怎么烈，也被马鞍套上任由鞭抽，是因为被绳牵住。那么，我们的人生，又常常被什么牵住了呢？一块图章，常常让我们坐想行思；一个职称，常常让我们愁肠百结；一份残羹，常常让步我们蹙眉千度。
为了钱，我们东西南北团团转;为了权，我们上下左右团团转；为了欲，我们上上下下奔窜;为了名，我们日日夜夜窜奔。
快乐哪去了？幸福哪去了?因为一跟绳子，风筝失去了天空;因为一根绳子，水牛失去了草原；因为一根绳子，大象失去了自由;因为一根绳子，骏马失去了驰骋。
你看，曾经与鹰同一基因的鸡，现在怎样在鸡埘边打转？你看，曾经遨游江海的鱼，现在怎么上了钓钩而摆上人家的餐桌?你看，曾经蹦蹦跳跳的少年，现在是怎样的满脸愁云惨淡?你看，当年日记本上红笔书写的豪言壮语，现在又怎样成了黑色的点点符号?
大象在木桩旁转转，水牛在树底下转团团;我们在一件事里团团转，我们在一种情绪里转团团，为什么都不挣不脱?为什么都拔不出？
皆因绳未断啊。
名是绳，利是绳，欲是绳，尘世的诱惑与牵挂都是绳。人生三千烦恼丝，你斩断了多少根?
老禅师说：“众生就像那头牛一样，被许多烦恼痛苦的绳子缠缚着，生生死死不得解脱。”