Το κεφάλι μιας ψόφιας γάτας

Ο δάσκαλος Caoshan Benji(Sozan Honjaku) προερχόταν από το Fujian και ήταν ένας από του ιδρυτές της Caodong σχολής του Ζεν. Όταν εγκατέλειψε την κοσμική ζωή και ζήτησε να μαθητεύσει δίπλα στον δάσκαλο Dongshan, ο δάσκαλος Dongshan τον ρώτησε το όνομα του. "Benji", απάντησε (το όνομα του σημαίνει "μοναδική ρίζα").
"Για ποια μοναδική ρίζα λες;",ρώτησε ο δάσκαλος που δεν ικανοποιήθηκε με την απάντηση
"Δεν με λένε Benji", απάντησε ο Caoshan. Έτσι κέρδισε την βαθιά εκτίμηση του δασκάλου Dongshan.

Όταν κάποια μέρα αποχαιρέτησε τον δάσκαλο Dongshan, πήγε στην περιοχή του Caoxi στο Caoshan που είχε διδάξει κάποτε ο δάσκαλος Huineng και από το μέρος αυτό υιοθέτησε το όνομα Caoshan. Αργότερα επέστρεψε στο Jiyong της επαρχίας Jiangxi. Μιας και έτρεφε βαθύ σεβασμό για το όνομα του δασκάλου Huineng, έδινε το όνομα Caoshan σε όλα τα μοναστήρια τα οποία στην συνέχεια ίδρυσε.

Κάποτε ένας μοναχός ονομαζόμενος Qingshui του είπε: "Είμαι μόνος και εξαθλιωμένος, σας παρακαλώ δάσκαλε βοηθήστε με!"
Τότε ο Caoshan του είπε: "Qingshui, έλα εδώ"
Ο μοναχός πλησίασε και τότε ο δάσκαλος του είπε: "Από το πιοτό των ανθρώπων έχεις πιει ήδη τρία ποτήρια και όμως συνεχίζεις να επιμένεις πως δεν το έχεις αγγίξει στα χείλη σου!"

Μια άλλη φορά, ένας μοναχός είπε στον δάσκαλο: "Δάσκαλε, όλο μου το σώμα είναι γεμάτο αρρώστιες, σας παρακαλώ θεραπεύστε με"
Ο Caoshan απάντησε: "Δεν θα σε θεραπεύσω"
"Γιατί;", ρώτησε ο μοναχός
"Γιατί ούτε είσαι σε θέση να ζήσεις, ούτε να πεθάνεις όμως μπορείς" απάντησε ο δάσκαλος
"Πως γίνεται να μην έχετε ούτε ίχνος συμπόνιας δάσκαλε;" ρώτησε ξανά ο μοναχός
"Μα, από συμπόνια τα κάνω όλα αυτά" απάντησε ο δάσκαλος.

Σε μια άλλη περίσταση, όταν ο δάσκαλος Caoshan άκουσε το χτύπημα του γκονγκ, άρχισε να ουρλιάζει σαν σε πόνο. Ο μαθητής σαστισμένος τον ρώτησε: "Τι έχετε δάσκαλε;"
"Αυτός ο ήχος, χτύπησε ακριβώς στην καρδιά μου" απάντησε ο δάσκαλος. Ο μαθητής έμεινε άφωνος.

Ένας άλλο μαθητής κάποτε τον ρώτησε: "Τι είναι το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο δάσκαλε;"
"Το κεφάλι μιας ψόφιας γάτας", απάντησε ο δάσκαλος.
"Γιατί έτσι;" ρώτησε ο μαθητής
"Γιατί ποτέ δεν σκέφθηκε κανείς να του δώσει κάποια αξία", απάντησε ο δάσκαλος

Ένας μοναχός μιλώντας για τον εαυτό του είπε: "Σας δίνω δάσκαλε ένα ακατέργαστο πετράδι, σας παρακαλώ δεχθείτε να το κόψετε"
"Δεν το κόβω" απάντησε ο δάσκαλος.
"Γιατί δεν το κόβετε;" ρώτησε ο μοναχός
"Επειδή θέλεις να δεις αν είμαι καλός τεχνίτης" απάντησε ο δάσκαλος

Κάποτε έγραψε ένα κοάν (το οποίο εμφανίζεται στο Blue cliff record):

"Η κραυγή του δράκου που ξεπετάγεται από τον κορμό του απονεκρωμένου δέντρου αποκαλύπτει την αλήθεια, 

το παραπεταμένο κρανίο που στις κόγχες δεν έχει μάτια βλέπει καθαρότερα.

Εκεί που τελειώνει η διάκριση και η επιθυμία, εξαφανίζονται τα όρια επιτρέποντας στον άνθρωπο εκείνον να δει το καθάριο μέσα στην λάσπη."

曹山本寂，福建人，是曹洞宗的又一创始人。他抛弃尘缘，投入洞山良价门下，洞山问他："你叫什么名字？"他回答："本寂。"洞山问："哪个呀！"他又说："不叫本寂。"由此深得洞山器重。

后来，他辞别洞山到曹溪，再回到江西的吉永。因为他非常仰慕曹溪慧能的英名，将自己所住的山叫曹山。

僧人清税说："我孤独贫困，请老师拯济。"曹山说："清税和尚，你过来。"清税走上前，曹山禅师就说："泉州白家酒，你吃了三盏，吃后还说没有沾唇。"

一次一个僧人对曹山说："学生浑身是病，请老师医治。"曹山答："我不医。"僧人问："为什么？"曹山说："我要叫你求生不得，求死不能。"僧人说："难道和尚没有一点慈悲心吗？"曹山说："我才是真正的大慈大悲的人。"

有一次，曹山禅师听到钟声就叫到："哎哟！哎哟！"弟子问他："师父这是怎么啦？""那钟声打中我的心啦。"弟子无言以对。

有一个弟子问："世间什么最贵重？"曹山回答说："死猫的头最贵重。"弟子问："为什么呢？"曹山说："因为从没有定过价钱。"

僧人问："我抱璞投师，请老师雕琢。"曹山答："不雕琢。"僧人又问："为什么不雕琢？"曹山回答："要知道曹山是好手。"

他曾做过一首偈子：
枯木龙吟真见道，骷髅无识眼刚明。
喜识尽了消息尽，此人哪辨浊与清。