Όταν ξυπνήσετε από το όνειρο θα καταλάβετε την κενότητα του!

Ο δάσκαλος Deshan Xuanjian, προερχόταν από την περιοχή του Σιτσουάν. Το κοσμικό του επίθετο ήταν Τζόου. Από μικρό παιδί μελετούσε το Dharma και μιας ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένος με το να αναλύει την Διαμαντένια Σούτρα, του είχαν δώσει το παρατσούκλι: "Ο διαμαντένιος Τζόου".
Όταν κάποια στιγμή άκουσε πως η ανταγωνιστική τους σχολή(Southern school) είχε αρχίσει να έχει απήχηση και να προσελκύει κόσμο, εξοργισμένος σχολίασε:
"Η διδασκαλία του Βούδα είναι τόσο εκτενής και δυσνόητη, που ακόμα και μια ολόκληρη ζωή να διαλογίζεται κανείς δύσκολα θα γίνει βούδας. Τώρα αυτοί οι δαίμονες του Νότου πως τολμούνε και κηρύττουν μπούρδες του στυλ "Βασιζόμενος στην εσωτερική σας καθοδήγηση μπορείτε να δείτε την πραγματική φύση σας και να γίνεται Βούδες;". Θέλω να καταστρέψω το σινάφι τους και να γκρεμίσω την φωλιά τους. Αυτή θα είναι η προσφορά μου στον Βούδα."

Έτσι επιλέγοντας απο την συλλογή του το Qinglong(Πράσινος δράκος: διάσημοι σχολιασμοί που έγραψε ο ίδιος πάνω στο Διαμαντένιο Σούτρα) έφυγε από το Σιτσουάν. Καθώς κατευθυνόταν προς την περιοχή Linyang της επαρχίας Hunan, είδε μια γυναίκα να πουλάει φαγώσιμα. Μιας και η κοιλιά του ήταν άδεια, άφησε κάτω το δισάκι του έτοιμος να αγοράσει κάτι φαγώσιμο, όμως την στιγμή εκείνη η γυναίκα δείχνοντας προς το δισάκι του τον ρώτησε: "Τι βιβλίο είναι αυτό που κουβαλάς εκεί μέσα;"
"Το διαμαντένιο Σούτρα" απάντησε ο Deshan.
"Έχω μια απορία", είπε η γυναίκα. "Αν μπορείς να μου την απαντήσεις θα σου δώσω κάτι φαγώσιμο χωρίς λεφτά, αν όμως δεν μπορείς να μου απαντήσεις, τότε σε παρακαλώ να φύγεις, δεν έχει τίποτα φαγώσιμο για σένα. (Η κινέζικη λέξη για το φαγώσιμο είναι και ένα ρήμα, που σημαίνει προσεγγίζω την φύση του Εαυτού). "Στο Διαμαντένιο Σούτρα", συνέχισε, "γράφει πως ο χθεσινός Εαυτός είναι ανυπόστατος/άπιαστος. Ο Εαυτός του τώρα είναι ανυπόστατος, ο μελλοντικός εαυτός είναι ανυπόστατος. Εσύ, ποιόν απ'όλους του εαυτούς προσπαθείς να προσεγγίσεις; (κάνοντας λογοπαίγνιο με την λέξη φαγώσιμο)". Ο Deshan έμεινε άφωνος.

Αργότερα αναζήτησε τον δάσκαλο Longtan Chongxin(όνομα που σημαίνει Λίμνη του Δράκου). Μόλις μπήκε στην αίθουσα διδασκαλίας του για πρώτη φορά, φώναξε: "Είχα ακούσε πως η λίμνη του δράκου είναι φημισμένη και ήρθα εδώ για να ρίξω μια ματιά, όμως ούτε λίμνη βλέπω, ούτε δράκο."
Ο δάσκαλος Longtan δίχως να αντιδράσει στην πολεμική του Deshan, απλά έπεσε υποκλινόμενος στα πόδια του και του είπε: "Μόλις έφτασες στην λίμνη του δράκου"
Ο Deshan μη έχοντας πως να αποκρούσει αυτή την αντιμετώπιση, έμεινε κοντά στον δάσκαλο.

Μια νύχτα, καθώς ο Deshan έκανε παρέα στον γερασμένο δάσκαλο Longtan, του είπε ο δάσκαλος Longtan: "Είναι περασμένη η ώρα,  γιατί δεν επιστρέφεις στο δωμάτιο σου;"
Ο Deshan έκανε να φύγει αλλά μόλις βγήκε έξω επέστρεψε μέσα και είπε: "Έξω είναι πολύ σκοτεινά"
Τότε ο δάσκαλος άναψε ένα κερί και του το προσέφερε. Μόλις όμως ο Deshan άπλωσε το χέρι του να το πιάσει, ο δάσκαλος με ένα φύσημα του το έσβησε.
Την στιγμή εκείνη ο Deshan κατάλαβε.

Το επόμενο πρωί, ο Longtan ανακοίνωσε στους μαθητές του "Ανάμεσα μας υπάρχει ένα παλικάρι αιμοβόρο του οποία τα δόντια είναι κοφτερά σαν μαχαίρια. Αγύριστο κεφάλι και σκληρός σαν βράχος. Μέρα νύχτα, στην κορυφή ενός μοναχικού βράχου, με τις πράξεις του κηρύττει το μονοπάτι της διδασκαλίας μου."
Ο Deshan αφού φωτίστηκε, άναψε μια φωτιά στην αίθουσα διαλογισμού και έκαψε το βιβλίο σχολιασμού που είχε γράψει και το οποίο είχε κουβαλήσει μαζί του από το Σιτσουάν. Γεμάτος έμφαση είπε:
"Ακόμα και η πιο διεξοδική μελέτη των γραφών, δεν είναι τίποτα, παρά ένας κόκκος σκόνης μέσα στο άπειρο. Ακόμα και τα πιο σπουδαία κατορθώματα στον κόσμο των ανθρώπων, δεν είναι τίποτα παρά μια σταγόνα νερού που χάνεται μέσα σε μια τεράστια λίμνη.

Ο Deshan μετά την αφύπνιση του, μίλησε στην σύναξη των μοναχών και είπε: "Όποιος τολμήσει να μιλήσει θα φάει 30 ξυλιές! Όποιος δεν τολμήσει να μιλήσει, και αυτός θα φάει 30 ξυλιές!". Οι ξυλιές(με μπαστούνι) του Deshan δίπλα στις κραυγές(Katsu) του Linji αποτελούν τα χαρακτηριστικά τεχνάσματα του Ζεν που αναφέρονται ως "stick and shout".

Κάποτε κάποιος ρώτησε τον Deshan "τι είναι ένας Bodhisattva;"
Ο Deshan τον χτύπησε με το ραβδί του και του φώναξε: "Φύγε από δω! Πώς τολμάς να χέζεις εδώ μέσα;"

Μια άλλη φορά στην ερώτηση "Τι είναι ο Βούδας;" ο Deshan στο ίδιο ύφος απάντησε: "Ο Βούδας είναι η βρωμερή αλεπού του Δυτικού παραδείσου"

Σε μια άλλη περίσταση ενόσω δίδασκε στην σύναξη των μοναχών είπε ο Deshan:
"Ούτε Βούδα έχω, ούτε κάποιον διδάσκαλο. Ο Bodhidharma ήταν μια σκατούλα και ο Śākyamuni είναι αποξηραμένα κόπρανα γουρουνιού, ενώ οι Bodhisattva Manjusri και Samantabhadra είναι δοχεία που κουβαλάνε ακαθαρσίες μέσα τους. Τι Sammā-Sambodhi πλάσματα, τι πλάσματα που πέτυχαν δήθεν την φώτιση χωρίς την καθοδήγηση κανενός; Όλα είναι απλοί άνθρωποι. Bodhi, Prajñā (σοφία) και το βασίλειο της Νιρβάνα, όλα τους είναι πάσαλοι στους οποίους έχουν δεμένα τα γαϊδούρια. Τα 12 είδη των γραφών είναι τα κιτάπια του διαβόλου(Yama), τα βρωμόχαρτα με τα οποία σκουπίζουν τις ανοιχτές πληγές. Δεν υπάρχουν οι τέσσερις αλήθειες και τρείς αρετές, ευγενής προδιάθεση(Shoshin) και τα δέκα στάδια της πνευματικής πορείας, όλα τους είναι σαν τα πνεύματα που φυλλάνε τους τάφους: Δεν μπορούν να προστατεύσουν ούτε τον εαυτό τους."

Στο νεκροκρέβατο είπε στους μαθητές τους: "Με το να κυνηγάτε κενές ψευδαισθήσεις, κουράζετε άδικα το πνεύμα σας. Όταν ξυπνήσετε απο το όνειρο, τότε μοναχά θα καταλάβετε την κενότητα του!"

德山宣鉴禅师，四川人，俗姓周，幼年出家，曾精研佛法，尤其擅长讲解《金刚经》，故有周金刚之称。当他听说南方禅宗十分兴盛，便不平道： "佛学如此博大精深，即使修行一辈子，也难以成佛。 南方的妖魔竟敢胡诌什么"直指人心，见性成佛"。 我要捣毁他们的老巢，灭绝这些邪种，以报答佛恩。" 于是，他挑着《青龙疏抄》离开了四川。 在湖南澧阳的路上，他看到一位妇人在卖饼，当时他肚子有点饿了，就停下担子，想买点心，妇人指着他的担子问："里面装的是什么书啊？"德山道："是《金刚经》。"妇人说："我有一个问题，你要答得上来就送你点心吃，如果答不上来就请你走开，没有点心吃。《金刚经》上说："过去心不可得，现在心不可得，将来心也不可得"，不知道你点的是哪个心？"周金刚顿时哑口无言。

随后，他到龙潭崇信禅师那里去，一进法堂他就大声嚷嚷："久闻龙潭大名，到此一看，即不见潭，也不见龙。"崇信躬身道："你已经亲身到了龙潭。"德山无法回答，就留了下来。

一天夜里，德山宣鉴侍立在龙潭身旁，龙潭禅师说： "夜深了，你怎么还不回去。" 德山宣鉴便往外走，刚出去又回来说："外面好黑。" 禅师便点起一支蜡烛给他。他刚伸手接，禅师就一口吹灭。 德山顿时大悟。 第二天，龙潭对大众说："这里有个汉子，牙齿好像剑树，张着血盆大口。 一棒打不回头。他日异时，在孤峰顶上，树立我的道法。"德山宣鉴悟道后，便把《金刚经疏抄》等在法堂上一把火烧了。 他感叹道：
穷诸玄辩，若一毫置于太虚。
竭世枢机，似一滴投于巨壑。

（意思是：穷尽了玄理佛论，也不过像放在虚空中的一根毫毛；用尽了世间机巧，也不过像投入巨壑中的一滴水珠。）

德山宣鉴悟道后上堂说："说得出来也三十大棒，说不出来也三十大棒。"德山的棒与临济的喝，形成禅宗特有的棒喝交加。

有人问："什么是菩萨？"德山宣鉴就用棒子打他："出去！别到这里来拉屎！"
"什么是佛？"德山宣鉴回答："佛是西天老骚狐。"

德山宣鉴有一天在堂上说："我这里没有佛，没有祖，达摩是老臊胡，释迦牟尼是干屎橛，文殊、普贤是挑粪工，什么等觉、妙觉都是凡夫，菩提智慧、涅盘境界都是系驴的木桩。十二类佛经是阎王簿，是擦疮的废纸，什么四果三贤、初心十地都是守坟的鬼，自身难保。"

临终时，德山宣鉴告戒徒子徒孙道："扪空追响，劳汝心神。梦觉觉非，竟有何事！"（意思是：追逐虚空幻响，只会徒劳你们的心神，梦中醒来，才会觉悟到它的虚幻，明了本来无事的道理。）